Μαρία Ρεπούση -

Το μάθημα στοχεύει στην εκπαίδευση των φοιτητών και φοιτητριών του ως δασκάλων ιστορίας έτσι ώστε να είναι ικανοί/ές να διδάξουν το μάθημα της ιστορίας στο δημοτικό σχολείο αλλά και να λειτουργήσουν ως δάσκαλοι και δασκάλες ιστορίας σε ποικίλα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα όπως είναι το μουσείο, το εκπαιδευτικό βιβλίο, η κοινότητα ή και τα ψηφιακά περιβάλλοντα με εφαρμογές στην εκπαίδευση.
Το μάθημα αναπτύσσεται σε δυο ενότητες που συνεργάζονται μεταξύ τους.
Κατά την πρώτη ενότητα, ο λόγος είναι για την ιστορία και το παρελθόν και γίνεται προσπάθεια ανάδειξης και αποδόμησης στερεοτύπων και αναπαραστάσεων που αναστέλλουν την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και εμποδίζουν τους φοιτητές στην εκπαίδευσή τους στην ιστορία. Η έννοια της ιστορίας, η σχέση της με τη συλλογική μνήμη, το ίδιο το αντικείμενο της ιστορίας διερευνώνται και συσχετίζονται με το ιστορικό πλαίσιο μέσα στον οποίο ερευνάται το παρελθόν και γράφεται η ιστορία του. Στη βάση αυτή συγκροτείται και ‘ιστορικοποιείται’ αυτή καθεαυτή η έννοια της ιστορίας ως μιας βασικής πνευματικής, κοινωνικής και διαρκώς μεταβαλλόμενης διεργασίας, η οποία προσβλέπει στο παρελθόν για να αναγνώσει το παρόν. Το ιστορικό κείμενο αλλά και το συγκείμενό του συγκροτούν το πεδίο για την προσέγγιση βασικών επιστημολογικών ζητημάτων που απασχολούν το παρελθόν και το παρόν της ιστορικής εκπαίδευσης και σχετίζονται με τη φυσιογνωμία και την κοινωνική λειτουργία της ιστορίας, το περιεχόμενο και τις ιστορικές μεθόδους.  
Με ανάλογη προσέγγιση συγκροτείται η έννοια της ιστορικής εκπαίδευσης στην οποία εγγράφεται και το μάθημα της ιστορίας στο σχολείο. Η σχολική τυπική ιστορική εκπαίδευση συναρτάται με τις δημόσιες χρήσεις της ιστορίας, την έννοια της ιστορικής κουλτούρας και τη συλλογική μνήμη. Αξιοποιούνται εδώ τα πορίσματα σύγχρονων ερευνών για να υπογραμμισθεί ο συσχετικός χαρακτήρας όλων των δραστηριοτήτων γύρω από την ιστορία και μνημονικών λειτουργιών εν γένει.
Κατά τη δεύτερη ενότητα, προσεγγίζεται το διδακτικό αντικείμενο από την πλευρά της διδασκαλίας αλλά και της μάθησης στην ιστορία. Αποκωδικοποιείται η έννοια της ιστορικής γνώσης και κατανόησης και προσδιορίζονται οι συγκροτητικές της όψεις. Το ιστορικό περιεχόμενο, οι ιστορικές μέθοδοι και οι ιστορικές έννοιες αντιστοιχίζονται με τη δηλωτική, μεθοδολογική και εννοιολογική κατανόηση προκειμένου να συνδιαμορφώσουν ένα νέο ιστορικό γνωσιολογικό κανόνα ο οποίος συναρτάται με μεταγνωστικούς στόχους και επιδιώξεις ευρύτερου κοινωνικού εγγραμματισμού.
Τέλος, παρουσιάζονται και διερευνώνται σε συνάρτηση με το διδακτικό αντικείμενο εναλλακτικές ή και άτυπες μορφές ιστορικής εκπαίδευσης όπως η τοπική ιστορία, η ηλεκτρονική ιστορία, ο ιστορικός κινηματογράφος και το μουσείο.   
Η αξιολόγηση των φοιτητών και φοιτητριών γίνεται στο τέλος του εξαμήνου με εργασίες ή/και γραπτές εξετάσεις. 

.