Μαρία Ρεπούση -

Το μάθημα στοχεύει στην ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης των φοιτητών και φοιτητριών και οργανώνεται γύρω από βασικά ερωτήματα που σχετίζονται με  τη διαμόρφωση και την εξέλιξη του νεότερου και σύγχρονου ευρωπαϊκού κόσμου με ιδιαίτερη αναφορά στις ελληνικές εξελίξεις. Τα ερωτήματα που προτείνονται αφορούν (α) στους κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς που υφίσταται η ευρωπαϊκή ήπειρος την εποχή των επαναστάσεων (β) στην ανάδειξη των εθνικών ιδεολογιών στη διάρκεια του 19ου αι. και στην επιρροή τους στον τρόπο που ερευνάται, αναπλάθεται, προσλαμβάνεται και διδάσκεται το παρελθόν, (γ) στους παγκόσμιους πολέμους και στις μεγάλες μεταπολεμικές συγκρούσεις του 20ου αι., (γ) στα κοινωνικά κινήματα, (δ) στην μετανάστευση και στον μετααποικιακό κόσμο και (ε) στους συμβολικούς πολέμους για τη μνήμη και την ταυτότητα στο σύγχρονο κόσμο. Τα ερωτήματα συγκεκριμενοποιούνται στην αρχή του εξαμήνου μετά από συζήτηση με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες.
Το μάθημα αξιοποιεί τις μεθόδους της διερευνητικής ιστορικής μάθησης και υιοθετεί πολυπρισματικές θεωρήσεις. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που το επιλέγουν εργάζονται, στο βαθμό που το επιτρέπει ο αριθμός όσων το επιλέγουν, με πρωτογενείς και δευτερογενείς ιστορικές πηγές καθώς και με ποικίλο εκπαιδευτικό υλικό, καλούνται να σκεφθούν κριτικά πάνω στο υλικό τους και να καταλήξουν σε όσο το δυνατόν τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Το μάθημα εξετάζεται με εργασίες ή με εξετάσεις.

Το μάθημα στοχεύει στην εκπαίδευση των φοιτητών και φοιτητριών του ως δασκάλων ιστορίας έτσι ώστε να είναι ικανοί/ές να διδάξουν το μάθημα της ιστορίας στο δημοτικό σχολείο αλλά και να λειτουργήσουν ως δάσκαλοι και δασκάλες ιστορίας σε ποικίλα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα όπως είναι το μουσείο, το εκπαιδευτικό βιβλίο, η κοινότητα ή και τα ψηφιακά περιβάλλοντα με εφαρμογές στην εκπαίδευση.
Το μάθημα αναπτύσσεται σε δυο ενότητες που συνεργάζονται μεταξύ τους.
Κατά την πρώτη ενότητα, ο λόγος είναι για την ιστορία και το παρελθόν και γίνεται προσπάθεια ανάδειξης και αποδόμησης στερεοτύπων και αναπαραστάσεων που αναστέλλουν την ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης και εμποδίζουν τους φοιτητές στην εκπαίδευσή τους στην ιστορία. Η έννοια της ιστορίας, η σχέση της με τη συλλογική μνήμη, το ίδιο το αντικείμενο της ιστορίας διερευνώνται και συσχετίζονται με το ιστορικό πλαίσιο μέσα στον οποίο ερευνάται το παρελθόν και γράφεται η ιστορία του. Στη βάση αυτή συγκροτείται και ‘ιστορικοποιείται’ αυτή καθεαυτή η έννοια της ιστορίας ως μιας βασικής πνευματικής, κοινωνικής και διαρκώς μεταβαλλόμενης διεργασίας, η οποία προσβλέπει στο παρελθόν για να αναγνώσει το παρόν. Το ιστορικό κείμενο αλλά και το συγκείμενό του συγκροτούν το πεδίο για την προσέγγιση βασικών επιστημολογικών ζητημάτων που απασχολούν το παρελθόν και το παρόν της ιστορικής εκπαίδευσης και σχετίζονται με τη φυσιογνωμία και την κοινωνική λειτουργία της ιστορίας, το περιεχόμενο και τις ιστορικές μεθόδους.  
Με ανάλογη προσέγγιση συγκροτείται η έννοια της ιστορικής εκπαίδευσης στην οποία εγγράφεται και το μάθημα της ιστορίας στο σχολείο. Η σχολική τυπική ιστορική εκπαίδευση συναρτάται με τις δημόσιες χρήσεις της ιστορίας, την έννοια της ιστορικής κουλτούρας και τη συλλογική μνήμη. Αξιοποιούνται εδώ τα πορίσματα σύγχρονων ερευνών για να υπογραμμισθεί ο συσχετικός χαρακτήρας όλων των δραστηριοτήτων γύρω από την ιστορία και μνημονικών λειτουργιών εν γένει.
Κατά τη δεύτερη ενότητα, προσεγγίζεται το διδακτικό αντικείμενο από την πλευρά της διδασκαλίας αλλά και της μάθησης στην ιστορία. Αποκωδικοποιείται η έννοια της ιστορικής γνώσης και κατανόησης και προσδιορίζονται οι συγκροτητικές της όψεις. Το ιστορικό περιεχόμενο, οι ιστορικές μέθοδοι και οι ιστορικές έννοιες αντιστοιχίζονται με τη δηλωτική, μεθοδολογική και εννοιολογική κατανόηση προκειμένου να συνδιαμορφώσουν ένα νέο ιστορικό γνωσιολογικό κανόνα ο οποίος συναρτάται με μεταγνωστικούς στόχους και επιδιώξεις ευρύτερου κοινωνικού εγγραμματισμού.
Τέλος, παρουσιάζονται και διερευνώνται σε συνάρτηση με το διδακτικό αντικείμενο εναλλακτικές ή και άτυπες μορφές ιστορικής εκπαίδευσης όπως η τοπική ιστορία, η ηλεκτρονική ιστορία, ο ιστορικός κινηματογράφος και το μουσείο.   
Η αξιολόγηση των φοιτητών και φοιτητριών γίνεται στο τέλος του εξαμήνου με εργασίες ή/και γραπτές εξετάσεις. 

.